(Thanks to Sri N Srivastava)
Introspection and soul-searching lead to self discovery. Who am I? Where am I heading? What am I doing? Is it what I truly want? What is real and what is true? I don't seem to know anything, do you? Perhaps this poem in Tamil by Puthiyamaadhavi Sankaran reproduced here with prior permission from the poet together with an English translation by moi holds a clue:
அவன் அவன் தானா
அவன் என்பது பிரம்மை
அவன் என்பது கனவு
அவன் என்பது புனைவு
அவன் என்பது பொய்
அசத்தியங்களின் மூழ்கிப்போன வனை நீந்தி எடுத்து கரை சேர்க்கும் போது காதல் ஜீவ சமாதி செய்துகொண்டது.
அவன் ......அவன் அல்ல!
அவன் அவனைத் தொலைத்து தொலைதூரம் பயணித்து விட்டான்.
அவனிடம் அவனைத் தேடித் தேடி
களைத்துப்போய் அலுத்துக் கொள்கிறது காலம்.
எப்போதாவது
அவனின் இருள் கிழித்து
வரும் மின்னலாய்
அந்த அவன் வருவானா!
காத்திருக்கின்றன
தரிசு நிலத்தில் விழுந்த
கவிதை விதைகள்
இடி மின்னலுடன் வரப்போகும்
கடைசி மழைக்காக.....
#புதியமாதவி_சங்கரன்
Is he him only?
He is an illusion.
He is a dream.
He is imaginary.
He is a lie.
Love buried itself alive
while swimming to retrieve
and bring ashore
the one who got
drowned in untruths.
He.......is not him.
He has lost him
and journeyed a long way past.
Searching repeatedly
for him in him,
Time is tired and bored.
Like lightning
rending through his darkness,
will that him ever come!
Seeds of poetry
that fell on barren land
await the last rains
to come alongwith
lightning and thunder.
~Sri 1520 :: 19042020 :: Noida
No comments:
Post a Comment