நிராகரிப்பின் முத்தங்கள் சுடுகின்றன.
நினைவுகளை மீட்டெடுப்பதில்
இறந்தகாலம் திரும்புவதில்லை.
நரைமுடிகளை இனி மறைப்பதற்கில்லை.
தண்டவாளங்கள் பிரிந்திருப்பதே உத்தம ம்.
ரயில் வண்டியின் ஓட்ட த்தில்
தூக்கி எறியப்படுகின்றன
நினைவுகளைச் சுமந்திருக்கும்
மண்டையோடுகள்.
இந்த முடிவை நாம் விரும்பவில்லை
இந்த முடிவு நம்மை விரும்புகிறது.
மழைவெள்ளத்தில்
தண்டவாளத்தைக் காணமுடியாமல்
தடம் புரளும் ரயில்.
பயணிகள் பலியானர்களா
உயிர்ப்பிழைத்தார்களா
நீ என்னவானாய்?
பாவி மனசு பதறுகிறது.
தேடி அலைகிறது
கையில் பிடித்திருந்தக் குடை
காற்றில் பறக்கிறது.
முகத்தில் அறையும் மழைத்துளியில்
உன் வாசம்
ஓ வென கதறி அழுகிறது
சன்னலில் தெரியும் என் வானம்.
No comments:
Post a Comment