யாதுமாகி நின்றவள்
யாதுமாகி
கரைந்துப்போவாளோ
காணாமல் போவாளோ
யாதுமாகி யாதுமாகி
யாதுமாகும் தருணத்தில்
யட்சி விழித்துக்
கொள்கிறாள்.
வனமெங்கும் தீ
பரவுகிறது.
பறவைகளின் சிறகுகள்
படபடக்கும் ஓசை
ஆகாயம் அஞ்சி நடுங்குகிறது.
சிவா சிவா..
உனைத் தீண்டும்
இன்பம்
தீயின் தாகம் தணிக்குமோ..
பனிமலை உருகி
இமயம் சரியுமோ..
கண்ணை மூடிக் காற்றில்
கரைந்துவிடும்
காதல் கவிதை இனி
தான் பிறக்குமோ!
அருமை
ReplyDelete