THE SAINTS OF SIN

THE SAINTS OF SIN -
(இன்று 15TH MIFF 2018 முதல்நாள்)
இன்று பார்த்த ஆவணப்படத்தில் இப்படம் என்னை ஏமாற்றவில்லை.
3 ஆண்டுகள் இப்படத்தை தயாரிக்க எடுத்துக் கொண்டேன்

 என்று சொன்ன இயக்குநர் அனிருத்த சென் 

இக்கதைகள் அப்பெண்களின் நிஜக்கதைகள் என்பதையும்

 சேர்த்தே அரங்கில் பதிவு செய்தார்.

பெண் அனுபவிக்கும் பாலியல் சார்ந்த கொடுமைகளும்

 பிரச்சனைகளும் ஆரம்பிக்கும் இடம் குடும்பம் என்ற 

அமைப்பிலிருந்துதான் என்பதை அப்பெண்கள் 

வெளிப்படையாக பேசினார்கள். ஒவ்வொரு பெண்ணும்
எப்படி தன் சார்ந்த பிரச்சனையை அணுகினார்கள் என்பதும்

 அவர்கள் கடந்து வந்தப் பாதையும் கண் இமைகளில்

 முட்டிக்கொண்டிருந்த அவர்களின் கண்ணீர்த்
துளிகளைப் போல சூடாக இருந்தது.
காசு பணம் கார் பங்களா குழந்தைகள் இப்படியாக வாழ்வின்
சகல வசதிகளும் இருக்கும் போது இபெண்களின் வாழ்க்கை

 ஏன் அதற்குள் தன்னைக் கரைத்துக்கொண்டு

 "இல்லத்தரசி"யாக இச்சமூகம் வரையறுத்திருக்கும் இலட்சுமண கோட்டைத்தாண்டாமல் வாழ முடியவில்லை?
எது இவர்களை விரட்டுகிறது?
பெண் என்பவள் சார்புநிலையைத் தாண்டிய

 ஒரு ஜீவன் என்பதும்
அவளுக்கும் தனிப்பட்ட விருப்பு வெறுப்புகள் ,

 புறம் சார்ந்தும் அகம் சார்ந்தும் இருக்கும் என்பதும்

 இப்பெண்கள் சொல்லும் உண்மை.
பக்தை மீரா அரண்மனையை விட்டு வீதிகளில் பஜனைப் பாடி
ஆடியதும் இம்ம்மாதிரியான ஒரு தேடல் தான்.
. கோபம், காதல், காமம், புணர்ச்சி, அழுகை, வேண்டியதை எல்லாம்
அடைய நினைக்கும் இயல்பு, மொத்தத்தில்
எதற்காகவும் யாருக்காகவும் இப்பெண்கள் 

தங்களை தங்கள் உணர்வுகளை

 ஏமாற்றிக் கொள்ள முயற்சி செய்யவில்லை. 

அவர்களுக்கான வாழ்க்கையை அவர்கள் விருப்பப்படி,

 யாரையும் ஏமாற்றாமல் தங்க்ளையும் ஏமாற்றிக் கொள்ளாமல் 

வாழவேண்டும் என்று விரும்புகிறார்கள்.

 அவர்கள் தங்களுக்கான் அப்பாதையை

 தேர்ந்தெடுத்துக்கொள்கிறார்கள். 

படக்காட்சிகளின் ஊடாக பாடிய பாடல்
கனிந்து குழைந்து அழுது அரற்றி சினந்து சீறி விலகி... காற்றில் மிதந்து... கொண்டிருந்தது.

 இனி, அப்பெண்களின் முகத்தை அவ்வளவு எளிதில் மறந்துவிட முடியாது.