திரெளபதிி என்ற பாஞ்சாலி எனது பதின் பருவத்தில் அறிமுகமானது ராஜாஜியின் வியாசர் விருந்து வழியேதான் . அந்த வயதின் வாசிப்பு அனுபவத்திற்கேற்ப பாஞ்சாலி பாரதத்தில் வரும் ஆயிரக் கணக்கான
கதை மாந்தர்களில் ஒருவள் . அவ்வளவே .
பின்னர் சில வருடங்கள் கழித்து பாரதியாரின் “ பாஞ்சாலி சபதம் “ முழுமையாக வாசித்து முடித்ததும் பாஞ்சாலி குறித்த
என் பார்வை சற்றே அகலமானது . அதன் பின்னர்
மகாபாரதத்தின் வெவ்வேறு மீள்பார்வைகளாக உருவான
பல கதைகள் பாஞ்சாலி குறித்த பார்வைகளை விரிவு படுத்திக்
கொண்டே போயின . ஆனால் 2015 ல் வாசித்த
“ யார்லகட்ட லஷ்மிப்ரசாத் “ எழுதிய தெலுங்கு நாவலான
“ திரெளபதி “ யின் தமிழாக்கம் , திரெளபதி குறித்த எனது
பார்வையையே திருப்பிப் போட்டு விட்டது .
மகாபாரதம் பெண்ணிய நோக்கில் விவரிக்கப்பட்ட நாவல் அது
. [ குறிப்பாக திரெளபதியின் பார்வையில் ]
அதை வாசித்தபின் திரெளபதி என்பது வெறும் பெயரோ
அல்லது ஒரு கதை மாந்தரோ அல்ல – அது ஒரு குறியீடு
என்பதை உணர்ந்தேன் . அதுவாவது 350 பக்கங்களுக்கு
மேற்பட்ட ஒரு நாவல் . அதன் விரிவான தளத்தில்
படைப்பாளிக்கு திரெளபதி குறித்த ஒரு புதுப் பார்வையை
உருவாக்குவது எளிதாக இருந்திருக்கலாம் . ஆனால்
கவிதை என்ற குறுகிய வடிவத்தில் பாஞ்சாலியை
இன்றைய காலகட்டத்தின் அன்றைய பிரதிநிதியாக
உருவகப்படுத்த முடிந்திருக்கிறது புதியமாதவிக்கு
அவரது புதிய கவிதைத் தொகுப்பான “ அவள்களின் நாட்குறிப்புகள் “
மூலம் .
மொத்தத் தொகுப்பும் திரெளபதியை முன்னிலைப் படுத்தி
எழுதப்படாத போதும் , கவிதைகளில் வரும் எல்லாப் பெண்
குரல்களும் திரெளபதியின் குரலாகவே ஒரு பிரமையை உருவாக்கி விடுகின்றன . ஆண் X பெண் எனும் இரு பாலினத்தரில்
ஏன் பெண் தொன்மம் தொட்டே இரண்டாம் இடத்திலேயே வைக்கப் பட்டிருக்கிறாள் என்ற கேள்வியை உரக்க எழுப்புவதோடு
சமயங்களில் அந்த பிம்பத்தை உடைக்கவும் செய்கிறார்
தனது வலிமையான மொழி மூலம் .
ஒவ்வொரு கவிதையுமே வாசிப்பவனின் பிரதியாக மாறி
படைப்பாளி காணாமல் போகிறார் .
விளைவாக எண்ணற்ற கேள்விகளை வாசிப்பவனிடம்
உருவாக்கி விடுகிறது பிரதி . நீள் கவிதைகளும் , குறுங்கவிதைகளுமாக அறுபது கவிதைகள் . தொன்மங்களை பயன் படுத்துவதின் மூலம் நிகழ்காலத்து நிஜமான அவலங்களை வெறும் குமுறல்களாக
இல்லாமல் அறிவு பூர்வமான அறச் சீற்றக் குரல்களாக
வெளிப் படுத்துவதில் படைப்பாளி வெற்றி பெறும் தருணங்களை
தொகுப்பை முழுவதுமாக வாசித்து முடித்ததும் உணர முடிகிறது .
ஒவ்வொரு கவிதையும் ஏராளமான கேள்விகளை
எழுப்பிச் செல்கின்றன வாசிக்கையில் .
முதல் கவிதை –
திரெளபதியின் கேள்விகளுக்கு அவ்வளவு எளிதில் விடைகள்
கிடைத்து விடுமா ? ஆனால் வாசிப்பவனுக்கு இன்னொரு
கேள்வி எழுகிறது . மூவரைச் சொன்னவள் ஏன் நகுலனையும் , சகாதேவனையும் விட்டு விட்டாள் ? அவர்கள் மாத்ரியின் புத்திரர்கள் என்பதாலா ? தனது அந்த நிலைக்குக் காரணமான வேண்டுகோளை
[ பொதுவானதுதான் எனினும் ] வைத்த குந்தியின் மீதான கோபமாக இருக்கலாமோ என்றுதான் எண்ணத் தோன்றுகிறது .
முதல் கவிதையைத் தொடர்ந்து மேலும் சில கவிதைகளும்
பாஞ்சாலியின் குரல் வழியாகவே வெளிப்படுகின்றன
. இன்னொரு கவிதை -
கொட்டு மழையே கொட்டு .
/ யுகம் யுகமாகச் சுமந்தலையும்
காதலும் காமமும் கரைந்து / போகட்டும் .
கொட்டு மழையே , கொட்டு .
ஆடைகளை அவிழ்த்துவிட்டேன் . /
முழுவதும் நனைந்தாக வேண்டும் .
கொட்டு மழையே கொட்டு . / கொட்டித் தீர்த்துவிடு
. மழை என்பது மழைதானா , இல்லை
கண்ணீரின் உருவகமா ? யோசித்துக் கொண்டிருக்கையிலேயே
இடையில் வரும் இரு வரிகள் ஓர் அழுகைக் கவிதையை
அழகியல் கவிதையாக்கி விடுகின்றன . ****************************************************
மழையில் நனைவதும் மழையை ரசிப்பதும் ஒன்றல்ல . ********************************************************
நீலகண்டனைப் பிரசவித்த வலியுடன்
அலைகள் கரை ஏறுகின்றன .
வந்தச் சுவடு தெரியாமல் /
காற்றில் கரைகிறேன் .
நீலகண்டனின் ஆகாயத்தில் /
மலைக்குன்றுகள் அசைகின்றன .
சிவனைப் பார்த்து சக்தி பேசுவதாக ஒரு கவிதை –
சக்தியில்லையேல் சிவமில்லை என்ற கூற்றினை
கேலி செய்வதுபோல .
உன் கோட்டைகள் அதிர /
வெற்றிமுரசுகள் ஒலிக்க உன்னோடு ஆட ஓடோடி /
வருகிறேன் …
என்பவை போன்ற வரிகளில் சக்தியின் ஊழிக்கூத்து
வெளிப்படுகின்றன .
[ எழுத்துப் பிழைகள் அவ்வளவாக இல்லாத தொகுப்பில்
“ உன்னோடு “ என்ற சொல் “ உன்னேனாடு “ என்று உள்ளது
பிழையா அல்லது வேறு பொருளிலா ? ]
தோழீ .. வருவான் தானே கவிதையின் சிதையில் கனவுகளுக்கு
எரியூட்ட ..
**********************************************
முத்தங்களின் சுமையுடன் நானும் கடலும் .
பாய்மரக்கப்பலில் வருவதாகச் சொன்ன
அவனை மட்டும் காணவில்லை . -
போன்ற வரிகளில் சங்க காலக் கவிதைகளின்
தாக்கம் தூக்கலாக நிற்கின்றது . ஆனால் அவை காட்டுவதோ
கணினிக் காலத்தை . படைப்பாளியின் சொற்கிடங்கின்
ஆழம் காட்ட தொகுப்பெங்கும் விரவிக் கிடக்கின்றன வரிகள்
… வெட்கமறியாத காமத்தீயில் /
கங்கையைத் தெளித்து
புனிதங்களைப் போர்த்தாதே .
********************************************
இரவு கேட்காததை / பகலின் வெளிச்சம் கேட்குமோ
. பனித்துளிகள் அவன் தாகம் தீர்க்குமோ .. ? **********************************************
வெயிலின் வெக்கையும் /
நினைவுகளின் புழுக்கமும் தாளாமல்
எத்தனை முறைதான் / குளித்துக் கரையேறுவது ? ! **********************************************
ஆண்டாளின் தாயின் குரலாக ஒலிக்கும் கவிதையில்
நிகழ்காலமும் சேர்த்தே கேள்விக்குள்ளாகின்றன .
கருவறை நெருப்பில் /
துளசிமாடம் எரியுதடி .
ஆண்டாளு .. அடியே ஆண்டாளு ..
மொத்தத்் தொகுப்பின் சாரத்தையும் படைப்பாளி தன்னுடைய முன்னுரையில் ஒரு பகுதியாக தந்து விடுகிறார் .
நம் வீடுகளில் கன்னி தெய்வங்களின் காலடி மண்ணில்
புதைந்திருக்கிறது அவளின் நாட்குறிப்பு பக்கங்கள் –
என்ற வரிகளை மனத்தில் இருத்தி வாசிக்கையில்
தொகுப்பின் கனம் புலப்படுகிறது மிகத் தெளிவாக .
வழக்கமான பெண்ணியக் குரலாக இல்லாமல்
அழகியலோடு அவலத்தையும் சரியான விகிதத்தில்
கலந்து நல்லதொரு வாசிப்பு அனுபவத்தை அளிக்கிறது
தொகுப்பு .
“ அவள்களின் நாட்குறிப்புகள் “ [ கவிதைத் தொகுப்பு ]
ஆசிரியர் – புதியமாதவி
வெளியீடு – அன்னை ராஜேஸ்வரி பதிப்பகம்
விலை – ரூ 100 / [ முதல் பதிப்பு டிசம்பர் 2020 ] பக்கங்கள் – 88 .
சென்னை புத்தகக் காட்சி 2021 அரங்கு எண் 264 [ அம்ருதா பதிப்பகம் ]
#சுப்ரா
மிக்க நன்றி சுப்ரா & வாசிப்போம் குழுமம்
No comments:
Post a Comment